REISVERSLAG NIEUW-ZEELAND 2008

Verslag van een rondreis door Nieuw-Zeeland, deel 7

 

Punakaiki

Na een stop van ongeveer een rijden we verder van Cape Foulwind naar Punakaiki. Het is geen straf om in de bus te zitten, want het uitzicht op snelweg 6 vanuit de bus is bijzonder. We rijden langs de prachtige westkust van het Zuidereiland met prachtige bossen, rotskliffen, brede stranden en een heel mooie branding. Gelukkig stoppen we ook nog een keer om foto's te maken, want uit de bus wil dat niet zo lukken, ook omdat we daarvoor aan de verkeerde kant van de weg rijden. (De kust is uiteraard rechts en in Nieuw-Zeeland rijdt men links.) De stop is bij Irimahuwhero Lookout, een uitzichtpunt vlak voor Punakaiki in Paparoa National Park met vergezichten over de spectaculaire West Coast kustlijn. Irimahuwhero betekent "plaats van het hangende rode haar" en is zo genoemd door de maori's vanwege een bepaalde boom met rode bloemen in de zomer. De maori's gebruikten hier trouwens ladders van vlas om via de kliffen bij het strand te komen! Hoe dan ook het uitzicht hier is schitterend.
kustlijntasmanzee_small.jpg tasmanzee_small.jpg gerardophetzuidereiland_small.jpg fotostoponderweg_small.jpg
Het beroemdste landschap binnen Paparoa National Park is bij de "Pancake Rocks' bij het kustplaatsje Punakaiki. Dit is waar wij stopten voor een lange lunchstop om pancakes te eten, maar nog meer om de indrukwekkende rotsen hier te zien. Het gebied van Paparoa National park werd in 1987 nationaal park om de kalksteen landschappen te beschermen. Kalksteen en erosie maakten hier bizarre vormen in het landschap en het duidelijkst is dat bij Punakaiki. Eeuwen van bezinken van kalkrijke dode zeedieren afgewisseld met perioden van bezinken van klei en modder gaven de zeebodem een gelaagde structuur. Aardbevingen zorgden er vervolgens voor dat deze zeebodem boven de zeespiegel kwam te liggen. Zee, wind en regen etsten vervolgens de zachte lagen weg. Dit heeft geleid tot rotsen die lijken op stapels (Engelse) pancakes (=kleine dikke pannenkoeken). Ook de vegetatie rond de Pancake Rocks is trouwens de moeite van het bezoek waard (foto 1 en 2 onder). Waar het echter om gaat zijn de structuren in de rotsen (foto's onder).
padbijpunakaiki_small.jpg punakaiki_small.jpg erosie_small.jpg pannenkoeken_small.jpg punakaikipancakerocks_small.jpg
Behalve de mooi geërodeerde rotsen (foto 1 en 2 onder) is er meer te zien: Als gevolg van de erosie door koolzuurhoudend water zijn diverse onderaardse holtes in de rotsen ontstaan. Bij een hoog water en een wilde zee, stromen de golven onder hoge druk naar binnen en worden de holtes zogenaamde "blowholes" (spuitgaten) waar het water met wolken stuifwater omhoog wordt geperst. Wat ontstaat zijn dus soort geisers van oceaanwater. Op het moment van ons verblijf was de oceaan niet bijzonder wild, dus het meest spectaculaire dat wij konden zien van deze blowholes is dat wat op de 3e foto onder te zien is. Na ongeveer anderhalf uur bij Punakaiki rijden we verder naar Greymouth waar we overnachten in Revingtons Hotel. Greymouth is de grootste stad aan de Westkust, maar er is werkelijk niets te doen. Met Hans maakte ik een "stadswandeling" en al na 10 minuten hadden we het gezien. Maar goed, wat heb je meer nodig voor een overnachting dan een hotelkamer, een restaurant en een bar?
rotsenbijpunakaiki_small.jpg natuurlijkebeeldhouwkunst_small.jpg blowholes_small.jpg

 

Heliwalk Fox Glacier

Eerder in dit reisverslag noemde ik de Tongariro Crossing het mooiste onderdeel van de vakantie; welnu, hier volgt het op één na mooiste en meest spectaculaire onderdeel. Voor vandaag staat voor mij op het programma een superspectaculaire heli-hike op de Fox Glacier. Toen ik de reis boekte, wist ik al dat ik deze (dure) excursie wilde doen. Al vroeg in de ochtend van deze 27e november vertrekken we zonder ontbijt richting Fox Glacier. We stoppen we in het plaatsje Hokitika voor ontbijt en voor de mogelijkheid te winkelen in een jade-fabriek die heel toevallig aan de overkant ligt en juist open gaat. Nieuw-Zeelandse jade of Greenstone is een silicaat van calcium en magnesium en heeft groene kleuren van donker tot heel licht.  Het is bijzonder mooi mineraal maar ook duur. Er worden echt heel mooie sculpturen van gemaakt. Na het ontbijt rijden we snel verder naar Fox Glacier. De Franz Joseph gletsjer waar we eigenlijk ook zouden stoppen, slaan we over met een goede reden: Door het noodweer van vier dagen geleden zijn alle wandelpaden naar Fox Glacier weggespoeld en is de gletsjer alleen met de helikopter bereikbaar. Dat betekent dat extra veel mensen de heli-walk kiezen en dat we eerder zijn ingedeeld dan de bedoeling was. Gelukkig is het weer goed en gaat de Fox Glacier Guiding heli-hike inderdaad door. Rond twaalf uur vertrekken we met 13 man/vrouw naar het helikopterplatform (1e foto onder), terwijl de achterblijvers met de bus naar Lake Matheson gaan om daar te gaan wandelen.
glacierhelicopters_small.jpg piloot_small.jpg dakraam_small.jpg helicopterview_small.jpg landing_small.jpg
Na een veiligheidsinstructie krijgen we schoenen en sokken en vertrekken richting de helikopters. Na het instappen gaat het richting Fox Glacier. Het is echt geweldig zo van bovenaf de gletsjer te zien en te komen aanvliegen (foto's boven). Op de gletsjer krijgen we ijzers onder en als iedereen is gedropt, beginnen we aan de wandeling over de gletsjer. We hebben weer eens veel geluk met het weer: er staat geen wind en het is bijna warm op het ijs. De gidsen nemen ons mee over de gletsjer naar diepe spleten en bruggen die in het ijs gevormd zijn (foto 1-5 onder). Het lijkt vanaf de foto's soms misschien wat gevaarlijk, maar dat was het niet en de gids lette ook heel goed op. Het lopen gaat dankzij de ijzers en de instructies eigenlijk best gemakkelijk.
gletsjerspleet_small.jpg ijsbogen_small.jpg helihikefoxglacier_small.jpg iceman_small.jpg foxglacier_small.jpg
De Fox Glacier is uniek ter wereld omdat hij (zij?) samen met de Franz Joseph gletsjer, de enige gletsjer is die afdaalt van de eeuwige sneeuw naar regenwoud vlakbij de kust. Een andere bijzondere eigenschap van beide gletsjers is dat ze wel tienmaal zo snel gaan als andere gletsjers in de wereld. De gletsjer is maar liefst 13 kilometer lang en het sneeuwgebied (de névé) waar hij uit voortkomt is 36 vierkante kilometer, een enorm gebied dus, wat samen met de vorm van de ondergrond en het klimaat een reden is van de hoge snelheid van Fox Glacier. Gletsjers bestaan uit samengedrukte sneeuw die comprimeren tot een blauwachtig ijs. Het ijsveld dat ontstaat zakt door zijn enorme gewicht langzaam de berg af waardoor diepe spleten worden uitgesleten door de rotsen. Door onevenheden in de bodem komen er spleten in het ijs. Wanneer er zelfs een soort knik in de ondergrond zit, kunnen enorme spleten, grotten en bruggen in het ijs ontstaan en dit is bij Fox Glacier het geval en verklaart onderstaande foto's:
blauwwitofwitblauw_small.jpg ijsblauw_small.jpg tunnel_small.jpg ijsavontuur_small.jpg terug_small.jpg
Fox Glacier ligt in het Westland / Tai Poutini National Park dat 1175 vierkante kilometer groot is en zich uitstrekt van de Nieuw-Zeelandse Alpen (met als hoogste punt Mount Cook met 3764 meter) tot de Tasmanzee. Het Tai Poutini National Park is beroemd om zijn hoge bergen tot wel 3500 meter hoog, maar ook om de indrukwekkende gletsjers, het dichte gematigd regenwoud en de prachtige meren. Niet voor niets staat dit gebied op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. In totaal bevat het gebied wel 60 gletsjers waarvan Fox Glacier en Frans Josef de bekendste zijn en die hun oorsprong vinden in de sneeuwvelden van de zuidelijke alpen. Volgens de maori's zijn de gletsjers ontstaan uit de tranen van de mooie Hiehukatere toen haar minnaar Tawe verongelukte nadat zij hem had overgehaald met haar de bergen in het park te beklimmen omdat zij die zo mooi vond. Tja, dat klinkt eigenlijk veel mooier dan dat verhaal van die sneeuwvelden.
ijssculpturen_small.jpg instortingsgevaar_small.jpg downunder_small.jpg gletsjerwandeling_small.jpg ijspracht_small.jpg
Wat een schitterende blauwe kleuren heeft het ijs op de foto's boven toch! Eerdere keren dat ik op een gletsjer was (IJsland, Patagonië), liep ik er heen vanuit het dal. Je komt dan in het uiteinde van de gletsjer terecht, waar het ijs al vuil is en relatief vlak. Door dat we nu met een helicopter kwamen en midden op de gletsjer afgezet werden, beginnen we juist daar waar de gletsjer op zijn mooist is: schoon blauw ijs met spectaculaire kloven en bruggen. Zo'n heli-walk is echt een fantastische ervaring! Fox Glacier Guiding heeft trouwens een promotiefilmpje op zijn website dat een heel goede indruk geeft van deze "Flying Fox"-helihike.
pauze_small.jpg helihike_small.jpg gerardopfoxglacier_small.jpg bewolking_small.jpg uitzwaaien_small.jpg
Helaas komt ook aan mooie dingen een einde en na ruim twee uur op de gletsjer moesten we weer terug naar de plaats waar de helicopter ons weer op zou komen halen. Na een korte helicoptervlucht van ongeveer tien minuten (foto's rechtsboven en onder) staan we dan weer beneden in het dal. In het dorpje beneden is niet veel te doen, maar gelukkig is er een grasveld achter het Fox Glacier Hotel waar wij overnachten. Hier zit ik in de zon met Désirée, Geri, Els, Sylvia, Hans, Joost en Albert en we drinken gezellig de Nieuw-Zeelandse wijn die we eerder in de supermarkt gekocht hadden, napratend over de afgelopen dag. Wat kan zo'n vakantie toch mooi zijn!
foxglaciergezienvanuithelicopter_small.jpg foxglacieruitdelucht_small.jpg gletsjertong_small.jpg landschaprondfoxglacier_small.jpg nieuwzeelanduitdehelicopter_small.jpg
zelfportret_small.jpg landendehelicopter_small.jpg Desiree

 

< Vorige Pagina: [1]  [2]  [3]  [4]  [5]  [6]  [7]  [8]  [9]

Volgende >

Beginpagina Nieuw-Zeeland